Miniatury literackie. Blo(k) z myśli dojrzałego mężczyzny.

Nabożeństwo

 

 

Dla Asi

 

 

Nabożeństwo

 

wznoszę

upijam

odmawiam

 

w imię przenajświętszej

ludzkiej miłości

w dwójce jedynej

będę cię kochać

w chwilach, pojazdach,

parkach, wodzie

górach, pokojach, latach

 

wznoszę

łamię

odmawiam

 

oto ciasto zazdrości

o każdy twój dzień beze mnie

o dłonie, które cię dotykały

dzieci, które urodziłaś innym

godny ciebie wyłupiłbym oczy

które widziały twoje piękno

ciął i ćwiartował

kikuty rozrzucił padlinożercom

 

złóżmy ofiarę  

 

ustami wydeptuję ścieżki 

językiem rysuję strumyki

wciągam cię kreską

 

jak kontynenty

napieramy na siebie

wstrząsy narastają

wypiętrzasz się  

drżysz w nadziei erupcji

 

przyjmij hostię


 

Warszawa, 10.05.2023

Rysunek: Gabriel Pacheco, 1973