Miniatury literackie. Blo(k) z myśli dojrzałego mężczyzny.

Me et orbi

Me et orbi

 

Uczę się

Jak przestać kochać smutek niespełnienia
Jak segregować wspomnienia
Jak widzieć to samo słońce
Jak słuchać tych samych drzew
Jak biec ze ścieżką tą samą

Jestem dziś introligatorem
W ozdobne grzbiety wpinam przeszłość
Ustawiam i uczę się widzieć

Jak zejść z krzyża klęski
Tuląc w sercu gwoździe
I nie czekać na spojrzenia
Jak przenieść górę bez lustra
Jak ogrzać zimną wodę

W grzbietach umieszczam złącza
Audio
HDMI
By móc, nie musieć

Jak łączyć pyłek z kielichem
Nie gubiąc oczu
Wypełniając wszechświat

Nie uczyć się

 

Warszawa, 8 marca 2014