Południe. Załatwiam sprawy urzędowe. Nienawidzę tego. Samo słowo załatwiam dosadnie oddaje mój stosunek do tej części dorosłości i mieści w sobie dwubiegunowość: wkurzenie a’priori i ulgę post factum. Urząd? To słowo nabiera zupełnie innego znaczenia, gdy patrzę na zdjęcia z 1929 r. rozwieszone w wielkiej sali. Wiszą jakby z przymusu, bardzo pokątnie, choć pięknie […]
On
Ciepło, przyjemnie. Wystawiam twarz. Światłość przyzywa mgłę. Powoli unosi ją i zagarnia odkrywając świergot w skrytości. Pies się wybiesił i siedzi obok. Patrzymy. Ja na refleksy, ona na kaczki. Mi rodzą się słowa, psu cieknie ślina. Szepczę do niej. Patrzymy na siebie z ufnością. Głaszczę, podnoszę jej wargę. Jęzor i kieł, jak miłość i śmierć. […]
Nie widzi drugiego brzegu, nie widzi mostu. W mlecznej wilgoci dźwięki rozchodzą się inaczej. Słyszy więcej niż zwykle. Jakby miał wrażliwość wilka. Gdzie jest? Nowy Jork? Paryż? Rzym? Kraków? Warszawa? Gdzieś. Głęboko między. Słyszy słowa kobiet. Tych najważniejszych w jego życiu po. Nie z ust, ich wargi nie poruszają się, to obrazy, nieruchome. A […]
Dziwnie. Jakby ktoś mnie obserwował. Obracam się na drugi bok i zakrywam. Niepokój włazi pod kołdrę. Wysuwam głowę i patrzę w okno. Świta. W mroku pokoju dostrzegam postać w fotelu. Przecieram oczy. Nie znika. Włosy w nieładzie, oczy rozbiegane, zęby pożółkłe i nierówne, ramiona spięte. Siedzi krzywo, z jedną nogą podciągniętą. Przemienia się. Część […]
Kawiarnia przy Chłodnej. Lubię ją. Ma klimat, który mi pasuje. Rozmawiam z przyjacielem. Jest dziennikarzem w TVN. Kiedyś mi mówił, że potrzebuje dobrych tematów społecznych, że jakbym miał coś mocnego, to żebym mu powiedział. Mówię. Z początku jest sceptyczny, słucha uważnie i widzę, jak stara się zrozumieć klucz sprawy i zastanawia się, czy da […]
Kawa w tej kawiarni ma gorzki smak. Wsypuję dodatkowy cukier, ale nie pomaga. Po biznesowym spotkaniu mam ochotę się wyciszyć. Nie spieszy mi się. Czytam „Pana Ibrahima…” i uśmiecham się. Piękna opowieść. Co za język. Brawa dla tłumacza. Siedzę, czytam i czekam. Nie wiem na co. Może na lepszą pogodę? Leje wściekle. Lubię deszcz […]
Co za mgła! Gęsta, zwiewna, uroczysta! Aż chce się dziękować za tę wspaniałość. Tylko komu? No, to właśnie jest pułapka na niewiernych. Sięgam po telefon, aby zrobić zdjęcie. Kadruję przedzierające się światło, barwy liści wciąż szumiących niewyraźnie. Naciskam przycisk. „Brak miejsca.” – pojawia się komunikat na ekranie telefonu. Brak, wrak, srak, na opak — zezłoszczony […]
Najnowsze komentarze