Miniatury literackie. Blo(k) z myśli dojrzałego mężczyzny.

Bez kategorii

    Dla Asi     Nabożeństwo   wznoszę upijam odmawiam   w imię przenajświętszej ludzkiej miłości w dwójce jedynej będę cię kochać w chwilach, pojazdach, parkach, wodzie górach, pokojach, latach   wznoszę łamię odmawiam   oto ciasto zazdrości o każdy twój dzień beze mnie o dłonie, które cię dotykały dzieci, które urodziłaś innym godny […]

Czytaj dalej

  Cisza? Nie. To rodzaj burzy. Rzadki bardzo, wręcz niebywały.      Pochowali się. Nie ma ich. Nawet Baba nie wychodzi na papierosa. Nawet Mójboże nie przesiaduje na Houellebecqu, jak to miał od niedawna w zwyczaju. Chociaż nie, oczywiście że nie wszyscy. Siostra Ewelina przechadza się spokojnie po pokoju. Różaniec trzyma w jednej dłoni, biblię […]

Czytaj dalej

  Ciekawe, czy wszyscy odwiedzający zauważyli, że słońce w Tu jest zawsze spowite. W Tam rzadko, trzeba być bardzo uważnym, żeby to spostrzec. Nie chodzi o chmury, bo te zawsze uczynią słońce bezradnym, raczej o niedomówienie w istnieniu. W Tu świeci inaczej. Grzeje i ciało, i duszę, ale nie dociera na dno serc. Przed Tu jest pełne, […]

Czytaj dalej

  Drobniutki śnieg chłonął świąteczną iluminację miasta. Teraz każdy może zostawić ślad. Zostawiam.         − Dzwoniłeś wczoraj do mnie?       − Tak. Było zajęte. Długo.       − Coś się stało? Późno dzwoniłeś.       − Było mi smutno. Potrzebowałem ciebie. Nie oddzwoniłaś.         Wnikam w zimę, przesiąkam ją, zamrażam. Steruję […]

Czytaj dalej

    Trzeci miesiąc upałów. Ósma rano a skwar nie do zniesienia. W południe miasto zacznie gnić. Świat zmierza ku zagładzie. Dla zysku potężnych koncernów ziemia przestanie istnieć. Czy w obliczu nadchodzącej katastrofy jakiekolwiek normy moralne są ważne? Czym jest człowieczeństwo w takiej sytuacji?       Wczoraj odebrali mu śledztwo dotyczące dodawania do żywności szkodliwej substancji, wywołującej określone objawy […]

Czytaj dalej

  Słońce podgrzewało popołudniowy pośpiech miasta. Powtarzało swój znój codzienny bez widocznych emocji, zupełnie jakby odwalało robotę mimochodem. Chodnik i stopy przechodniów przyłączały się do tańca falującego asfaltu, drżąc w powietrzu. Dziesiątki rąk strącały krople potu, setkami ginęły w drodze na betonowe płyty. Wiatraki klimatyzatorów, bucząc łzawo, błagały o przerwę, plastikowe meble miękły w próżnym […]

Czytaj dalej

    Każdego dnia słońce skacze coraz wyżej i szybciej. Gdy wstaję, wisi sobie spokojnie nad drzewami, a już przy pierwszej kawie jest nieco wyżej. Przy drugiej skraca cień klonu, zsyła ciepły wiatr. Nie widać, żeby płynęło, wspinało się mozolnie, widać skoki. Więc gdy wychodzę spod prysznica, widzę, że wskoczyło wyżej, a gdy stoję na dworcu, […]

Czytaj dalej

      Zdumiewająca jest niemoc słońca względem chmur. Panująca od miesiąca szaruga zlizuje kontury, tnie wieżowce, pożera drzewa. A dziś Wigilia. Aluminiowa w kolorze i smaku. Która to z kolei bez śniegu? Nie liczyłem, ale dawno nie było biało na święta. Padający czwarty dzień deszcz wypłukał ze mnie radość i nadzieję. Kolejny grudzień wcisnął głębiej zadrę […]

Czytaj dalej

  I co, Panie Człowiek, Jak życie bez? Brak słonym chłodem przejmuje, gdy starasz się go objąć pocieszająco. Ujmujesz rękę i ignorujesz, Jak bardzo jest nieczuły. Bierzesz następne jest w ramiona, Z garbem pogody ducha, Zachwianą zgodą na kolejny brak. Ech, Panie Człowiek, jakie to ludzkie. Przez zdjęcie patrzysz w zaświaty, Wznosisz kieliszek czystej za […]

Czytaj dalej

  Poetą się bywa, tak? No to postanowiłem pobyć i napisałem wiersz:   KOLEKCJONER   W sednie codzienności Przechodząc w pośpiechu Zauważyłem Siedziała Brudna Obszarpana Z siniakami Przezroczysta Miłość Czekając Końca Szansy Zapałki Potopu Ktoś wyrzucił Z domu Pędzącego auta Może sama odeszła Stara Niemodna Niepotrzebna Przeszkadzająca Zaniosłem do domu Ułożyłem na parapecie Przy oknie […]

Czytaj dalej